Φινοπωρινή διακόσμηση σπιτιού / Fall home decoration

Καλημέρα!
Χθες είπα πως θα κάτσω σπίτι να χαλαρώσω. Αλλά δεν κρατήθηκα πάλι τρομάρα μου!
Πήρα τα παιδιά παραμάσχαλα, και βγήκαμε σε βουνά και λαγκάδια γιατί ήθελα να ανακαλύψω θησαυρούς απο τη φύση! Ήθελα να στολίσω λίγο το σπίτι και να κάνουμε και καμιά δραστηριότητα παρέα με τα παιδιά!
Εντάξει νομίζω κάτι καταφέραμε! Η παλέτα της φύσης είναι υπέροχη αυτήν την εποχή!
Δεν χρειάζεται να ανησυχήσεις, να συνδυάσεις , να σκεφτείς. Η φύση σου δίνει απλόχερα όλα όσα χρειάζεσαι!
Μαζέψαμε λοιπόν αυτά:

 Βοκαμβίλιες, ξερά κλαδιά, μαργαρίτες, φύλλα διάφορων χρωμάτων, 

κουκουνάρια, πευκοβελόνες 

συνθέτουν ένα πανέμορφο σκηνικό.

 Ιδέα 1 : Μήπως έχετε δίσκο διώροφο ή τριώροφο που βγαίνει απο το ντουλάπι μόνο σε έκτακτες περιστάσεις; Μπράβο που τον πήρατε!Εκμεταλλευτείτε τον! Εγώ του πρόσθεσα υλικά της φύσης και κεριά και ιδού το αποτέλεσμα:

 Με τις κόρες μου συνθέσαμε το πιο όμορφο φθινοπωρινό στεφάνι! Το κρέμασα στο τοίχο αμέσως και τις έκανα πολύ πολύ περήφανες που  με βοήθησαν σε μια τόσο δύσκολη δουλειά!

 Εξ ολοκλήρου φτιαγμένο απο τη φύση. Πόση ομορφιά!

Οι δουλειές δε γίνονται τη Κυριακή χωρίς ένα αχνιστό ελαφρύ καφεδάκι!Είναι η μόνη μέρα που μπορώ να χαλαρώσω στο σπίτι, μιας και όλη την εβδομάδα τρέχουμε, με τις δουλειές, και τις υποχρεώσεις. Θα ήμουν παρανοική αν σας έλεγα ότι μόνο έτσι καταφέρνω να απολαύσω τις στιγμές ξεκούρασης! Τον καιρό που είχα άδεια για τη μικρή μου, η πολλή ξεκούραση με κούραζε. Ένιωθα πως κάτι θέλω να κάνω! Με έτρωγαν τα χέρια μου!!!! Φέτος βρίσκω τον εαυτό μου. Τη δύναμη μου. Μια γυναίκα δεν είναι μόνο μαμά. Είναι ένα σωρό όμορφα πράματα. Και είναι ένας ελεύθερος, δημιουργικός, άνθρωπος. Για αυτό πρέπει να βρίσκουμε έστω ελάχιστο χρόνο να κάνουμε πράματα που μας ευχαριστούν. Προσπαθείστε. Ας μην αφήνουμε τον εαυτό μας να χαθεί. Αν προσκολληθούμε απλά στα παιδιά, δεν δίνουμε και σε αυτά την δυνατότητα να ανοίξουν τα φτερά τους, χωρίς ενοχές, και να προχωρήσουν. Τα παιδιά μας θέλουν πίσω τους και εκεί θα είμαστε. Οι φύλακες άγγελοι τους, και όχι σκέτοι φύλακες! Βλέπω τα μικρά μου να γίνονται κάθε μέρα και πιο ανεξάρτητα. Δεν θα με έχουν ανάγκη κάποια στιγμή? Όχι, πάντα θα έχουν ανάγκη την αγάπη μου. Για αυτό δε φοβάμαι να τα αφήσω να μεγαλώσουν, να τα αποδεσμεύσω σιγά σιγά απο εμένα. Και ας είναι ο κόσμος μου όλος. Θα σταθούν στα πόδια τους, θα ναι ικανά να αποφασίσουν και να κρίνουν. Θα θελήσουν να με αποχωριστούν και εγώ θα χαμογελάσω και θα ξέρω πως ήρθε η ώρα να πετάξουν μόνα...Και να με βρουν όποτε θέλουν πάντα πίσω στη φωλιά απο όπου ήρθαν, να τα περιμένω...Μη φοβάστε να πετάτε μικρά μου, να γνωρίσετε το κόσμο όλο!

 Μέχρι τότε θα φτιάχνω τη φωλιά μας όμορφη και ανθισμένη για να νιώθουμε όλοι τυχεροι και χαρούμενοι που είμαστε εδώ και μοιραζόμαστε τόοοοσα πολλά!

 Κοιτάξτε τι όμορφο και καμαρωτό που μοιάζει το ανθισμένο απλό γυάλινο βαζάκι, με ένα κομμάτι ύφασμα και φρέσκα λουλούδια...

 Η γνωστή γυάλα μου! Κάθε τόσο αλλάζει! Έβγαλα τα υπέροχα κοχύλια και έβαλα πευκοβελόνες, κουκουνάρια, κλαδιά απο κυπαρίσσια και ξερά φύλλα  

 Το ύφασμα αυτό είναι κάτι που απορώ πως γλύτωσε απο τα σκουπίδια σε περιόδους εκκαθαρίσεων!

Είναι ένα παλιό ρετάλι απο κουρτίνα που το κράτησα για να κάνω κάτι σχετικό με ραπτική. Τα υπέροχα φθινοπωρινά του χρώματα όμως βρήκαν θέση στο τραπέζι της τραπεζαρίας μου, και το υφασματάκι με ευγνωμονεί για αυτό! 

Και μια ξύλινη κρεμάστρα που την έβαψα στα χρώματα του φθινοπώρου και τελικά απο κρεμάστρα αποφάσισα να τη κάνω κλειδοθήκη. (προς το παρόν)

Και για το τέλος :Look Jack i'm flying!!!
Η μικρή κάνει ακροβατικά στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν φύγουμε για Κέρκυρα! Πως να λησμονήσεις ποτέ τέτοιες στιγμές και τις φάτσες τους που ξεχειλίζουν απο αγάπη, καλοσύνη η και αθωότητα;
Είμαι τυχερή που η μέρα και το σπίτι μου είναι γεμάτη με αυτά τα ζουζούνια και το γέλιο τους, μα και το κλάμα τους ξεσηκώνει τον τόπο!

Love....
Καλό υπόλοιπο Κυριακής!
Να είστε χαρούμενοι...