Ένα Κυριακάτικο πρωινό κ λίγο συναίσ8ημα....

Μια νέα μέρα,μια όμορφη Κυριακή, μοναχική κ ήσυχη για πολλούς, κατάμεστη απο κόσμο και φασαρία για άλλους..Η Κυριακή είναι σαν το γλύκισμα της εβδομάδας, μικρή και νόστιμη, δεν την χορταίνεις ποτέ..Ξυπνήσαμε και μεις στο σπίτι απο νωρίς, ο καιρός όπως μας είχαν ενημερώσει χάλασε ελαφρώς, όχι τόσο όμως ώστε να κόψει τη φόρα των λουλουδιών που βιάζονται να ανθίσουν στην αυλή μας!Οι γάτες λιάζονται στη σκιά τους μιας, και ο ήλιος λάμπει, παρά τα συννεφάκια, και γω κοιτάω πίσω απο τη κουρτίνα, κ χαμογελώ...Έχω βάλει και τραγούδια κάπως ρετρό, κάπως αγαπησιάρικα, κ ταλαντεύομαι απαλά, με τη μουσική.. Πόσο λυπάμαι , τα χρόνια που πήγαν χαμένα, πριν να γνωρίσω εσένα που πρόσμενα, καιρό, και πόσο φοβάμαι πως ίσως μια μέρα σε χάσω, και πως να σε ξεχάσω που τόσο σ'αγαπώ..Τελειώνει αυτό και μετά αρχίζει 'Ας ερχόσουν για λίγο, μοναχά για ένα βράδυ...κινούμαι προς την κουζίνα αυτοί οι ήχοι πρέπει να συνοδεύονται απο μια κούπα με αχνιστό καφέ! Και να που στο πέρασμα μου συναντώ το σετάκι απο 3 αγαπημένα κεράκια γιασεμί! Μα γιασεμί; Είναι δυνατόν; Με τέτοια διάθεση; Μάλλον δεν είναι τυχαίο!Σκέφτομαι πως είναι η ώρα να τους προσφέρω λίγη αγάπη..Τα κεράκια μου μεταμορφώνονται, παίρνουν λίγο απο μένα σήμερα!Γεμίζουν με λουλούδια, απαλά χρώματα, κ φως, και τα αφιερώνω σε όλους τους φίλους που αγαπώ και με αγαπούν!Να έχουμε όλοι μια όμορφη μέρα, γεμάτη ανθισμένα γιασεμιά, γεμάτη χρώμα κ άρωμα...