Σήμερα είναι Σάββατο. Δεν είναι ένα Σάββατο όπως όλα τα άλλα. Όχι. Σήμερα είναι το προ τελευταίο Σάββατο του Ιούλη του 2023. Η καρδιά του καλοκαιριού. Τι βλακειες λέω τώρα θα σκέφτεστε..Όμως να ποιο είναι το σκεπτικό...Η μέρα αυτή δεν θα ξανάρθει ποτέ, δεν είναι μια μέρα για να πούμε θα περάσει κ αυτή αλλά μια μέρα για να εξαντλησουμε όσα έχει να μας δώσει.Οπως και η κάθε μέρα άλλωστε. Είναι το δώρο μας για σήμερα.Ναι .Η νέα μέρα είναι το δώρο μας για σήμερα.
Είμαι εδώ στο σαλόνι με τις επιλογές μου ,γύρω μου να μου χαμογελούν και να γεμίζουν το χώρο με την παρουσία τους.Καθε τι στη ζωη μας, είναι μια επιλογή. Όπως και τα τρία μωρά μου. Καθόμαστε σε ένα χαλαρό σαββατιάτικο πρωινό σχεδιάζοντας τη μέρα και νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη και απόλυτη ευτυχία. Πρώτα θα κάνουμε αυτό, μετά εκείνο, και μετά;Μετά θα περάσουμε κ από κει και θα πάρουμε κ αυτό κ έπειτα θα βρούμε αυτόν κ εκείνον...λες και έχουν ανάγκη το σχέδιο. Το φτιάχνουν ήδη στο μυαλό τους... απολαμβάνουμε τις ώρες της σπιτικής ηρεμίας μέχρι να ρθει η ώρα να βάλουμε μπρος τα σχέδια της μέρας...
Και ο χρόνος κυλάει γρήγορα...
Είναι πολλά χρόνια τώρα που ζω με μεγάλο σεβασμό κ θαυμασμό στα όσα η ζωή μου προσφέρει. Κάποτε μια υπέροχη γυναίκα, και όσο αναρωτιόμουν, που βρίσκομαι; βαδίζω σωστά; τι κανω;μήπως κάνω λάθος;Μου είχε πει, επιλέγεις κάθε τι κάθε φορά, επειδή για κάποιο λόγο τη δεδομένη στιγμή είναι σωστό για σένα. Υποστήριξε τις επιλογές σου. Θα δεις ότι αυτό που επιλέγεις είναι σωστό για σένα.Εισαι εκεί που πρέπει να είσαι.Βαδιζεις εκεί που πρέπει να βαδίζεις. Τότε μου ακούστηκε σαν τη Πυθία.Θυμαμαι , είχα σκεφτεί.. τι μου λέει τωρα;Δεν είναι στην ίδια δύσκολη θέση με εμένα...Μόνο εγώ ξέρω τι περνάω...
Ο χρόνος τη δικαίωσε. Έμαθα να αγαπώ τις επιλογές μου.Να τις σέβομαι. Κάθε τι που έχω φτιάξει ως τώρα, και έχω επιλέξει καταλαβαίνω τώρα ότι ήταν το απόλυτα σωστό για μενα. Το δικό μου μονοπάτι. Βαδίζω εκεί που πρέπει να βαδισω. Είμαι εκεί που πρέπει να μαι. Έχω θησαυρούς για την κάθε μέρα. Ζω στο έπακρο με όλα όσα μου έχουν προσφερθεί και είμαι ευγνώμων για αυτό.
Χθες είχαμε μια γιορτή πλάι στη θάλασσα, για την μεγάλη μου κόρη που είναι μια υπέροχη σωστή δεσποινίς πλέον. Θαυμάζω κάθε εκατοστό της αέρινης παρουσίας της και της υπεροχής προσωπικότητας που έχει διαμορφώσει.Σημερα, βολτα σε μια γαλάζια θάλασσα, με τα παιδιά να βουτάνε με φορά από την προβλήτα στη θάλασσα, στη ζωή!κ μετα ένα ραντεβού με τον καλό μου, εκείνον που με έμαθε να κάνω υπομονή κ έβαλε ένα χαλινάρι στην ανυπομονησία μου...
Με πήρε χρόνο πολύ να μπορώ να απολαμβάνω τόσο...Νομίζω κάθε χρόνος που αφαιρείται από τα νιάτα μας, προσθέτει τόσο στην αντίληψη μας για τα πράγματα και στην απόλαυση της κάθε στιγμής.
Ο χειρότερος φόβος είναι να παραπονιεσαι όλες τις όμορφες στιγμές επειδή υπάρχει ένα αγκαθακι , και πάντα υπάρχει ένα αγκάθι γιατί έτσι είναι η ζωή, και όταν κάποτε έρθει μια αληθινή φουρτούνα και πρέπει να αγωνιστείς, τότε και μόνο τότε να συνειδητοποιεις, ότι όσο παραπονιοσουν θα μπορούσες να σαι πραγματικά ευτυχισμένος, η έστω πραγματικά ευγνώμων.
Ξέρουμε καλά πόσο δύσκολος θα ναι ο χειμώνας μας, όμως τώρα είναι καλοκαίρι..ας ζήσουμε λίγο την ανεμελιά του, ο καθένας στο χρόνο που μπορεί, ας βουτήξουμε κ εμείς με δύναμη από την προβλήτα και ας γευτούμε κάθε γεύση όπως τότε, όπως το κάναμε παλια. Με όλες μας τις αισθήσεις...
Τότε που μετρούσαμε μπάνια, που μετρούσαμε παγωτά, που χορεύαμε στο ρυθμό της ζωής, ένα ακόμα τραγούδι, που μας έβρισκε η δύση του ήλιου στην παραλια, η ανατολη του ηλιου στην παραλια, που ειμασταν ευτυχεις με τη μυρωδιά από τις τηγανητες πατάτες, η με τη μυρωδιά από το σαπούνι μετά το μπάνιο στη θάλασσα, με την αίσθηση του ήλιου στο δέρμα μας, με τα καρπούζια θαμμένα πλάι στο θαλασσινό νερό για τη δροσιά ρε γαμωτο!Δεν έχει αλλάξει τίποτα αγαπημένοι...ο κόσμος αλλάζει μόνο μα εμείς επιλέγουμε ποιοι θα είμαστε. Επιλέγουμε. Επιλέγουμε πάντα. Τι υπέροχο προνόμιο, είναι να μπορείς να επιλέγεις...
Ας επιλέξουμε τη χαρά για σήμερα...
Ας επιλέξουμε να είμαστε ευτυχισμένοι με τις επιλογές μας για σήμερα...
Μέχρι την επόμενη φορά σας φιλώ!❤
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου