Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2013

10 πράματα που πρέπει να θυμάμαι...

Είμαι απλά εγώ. Και όλο ξεχνώ. Ξεχνώ ασήμαντα μα και σημαντικά πράματα καμιά φορά.
Κάποια φορά ξεχνώ πράματα απλά που δεν επηρεάζουν κανέναν αλλά είναι και εκείνες οι φορές που ξεχνώ πράματα που έχουν δύναμη, που επηρεάζουν εμένα μα και τους γύρω μου. Να μάθω λοιπόν να μη ξεχνώ.

  1. Να μη ξεχνώ να είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχω , μα και για όλα όσα δεν έχω
  2. Να θυμάμαι πάντα να ζω το σήμερα. Το σήμερα είναι η μέρα που τόσο φοβόμασταν χθες. Και είμαστε ακόμη εδώ, άρα οφείλουμε να το χαρούμε...
  3. Να δίνω την αγάπη μου. Σε όσους την έχουν ανάγκη και σε όσους δεν την έχουν ανάγκη...Ειδικά οι τελευταίοι, ξαποσταίνουν τόσο πολύ σε απρόσμενες πράξεις αγάπης...
  4. Να λέω όσα θα ήθελα να πω. Δεν υπάρχει τρόπος να κλείνω το στόμα πια! Μετά απο χρόνια σιωπής αποφασίζω να μοιράζομαι και να δείχνω τι νιώθω. Έτσι και ο άλλος ξέρει τι να περιμένει από μένα. Ξέρει αν έχω θυμώσει, ή αν είμαι χαρούμενη. Και θα το μάθει από εμένα και όχι από μισοκουβέντες άλλων δεξιά και αριστερά...
  5. Να θυμάμαι να σταματώ και να βλέπω τα θαύματα που υπάρχουν παντού γύρω μου...Η ίδια μου η ζωή είναι το μεγαλύτερο θαύμα που μου συνέβη...
  6. Να μην ξεχνώ να είμαι καλή. Είμαι απλά άνθρωπος, και πρέπει να προσπαθώ πολύ για αυτό. Άρα να προσπαθώ να είμαι καλή και καλοπροαίρετη...
  7. Πρέπει να θυμάμαι να λέω Σ' αγαπώ. Κάθε μέρα. Σε κανέναν που αγαπώ να μη λείπει το Σ'αγαπώ μου... Θυμάμαι κάποτε χαιρέτησα έναν αγαπημένο μου άνθρωπο, χωρίς να του πω Σ ' αγαπώ. Ήμουν τόσο σίγουρη πως θα την έβλεπα πάλι, που δεν σκέφτηκα να το πω...Δεν την ξαναείδα...Το Σ'αγαπώ μου έμεινε μετέωρο και λυπημένο...Σ'αγαπώ, τόσο απλό και δίνει φτερά στον παραλήπτη!!!
  8. Να θυμάμαι πως όλα έχουν διαφορετικές όψεις και αυτή είναι η γοητεία τους. Αυτό θα με κάνει λιγότερο "φανατική" και απόλυτη...
  9. Να μη ξεχνώ κάθε μέρα να απολαμβάνω μια όμορφη μουσική ή ένα όμορφο βιβλίο, ή ποίηση κ.τ.λ. γιατί πρέπει να κρατούμε την ομορφιά στη ζωή μας...
  10. Να είμαι Εγώ! Θέλει την καλύτερη προσπάθεια καθημερινά να είσαι ο εαυτός σου! 

Σας χαιρετώ με ένα υπέροχο απόσπασμα  ενός εξαίρετου συγγραφέα που γεμίζει πολλές φορές τις στιγμές μου με ένταση, έρωτα και συναίσθημα:

Τα πινέλα μου στα μάτια σου. 
Να ζωγραφίσεις την πόρτα για να βγω και να τρέξω προς την κοιλάδα των θαυμάτων.
Τα μολύβια μου στα χέρια σου.
Να σχηματίσεις τις λέξεις που ποτέ δεν θα μπορέσω να πω, τολμηρή ακόμα και στα πιο κρυφά μου όνειρα. 
Ξέρω πως κατοικείς στην πιο φωτεινή μου πλευρά, στο θώρακα, την ασπίδα που αμύνεται.
Παίζεις ανέμελη με τους φόβους μου, δημιουργώντας αγγέλους πάνω από το προσκεφάλι.
Δική σου η στρατιά των άστρων.
Δική σου και η γαλήνια θάλασσα με όλα της τα κοχύλια παραταγμένα στον ύπνο μου.
Μικρό αγόρι, μην τρομάζεις.

Γιώργος Λίλλης- Μικρή διαθήκη

2 σχόλια:

  1. Αν τα θυμόμασταν έστω κάποια από αυτά όλοι μας θα ήμασταν σε πολύ καλύτερο δρόμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποσο ομορφο κειμενο, ποσο αληθινα και γλυκα λόγια!
    καλως σε βρηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή