Καλωσορίσματα!

Καλημέρα!Αφού το ξέρετε, μου αρέσει το σπίτι!Καρκίνος γαρ!Ένα μικρούλι πινακάκι, για καλωσόρισμα, για το χωλ, τη κουζίνα , το σαλόνι..Είναι ζωγραφική, με ακρυλικό, και τα γράμματα είναι χρυσό περίγραμμα, pebeo, που είναι άψογο!Σας το συνιστώ!Έχω κάνει και ένα κρακελέ δύο συστατικών, που μου πέτυχε πάρα πολύ στο φόντο, αλλά δε φαίνεται . γιατί δε φαίνεται???Τελοσπάντων, σας καλημερίζω με λίγες γραμμές απο την αγαπημένη Κική Δημουλά
Διάβασα μιαν άκρως ενδιαφέρουσα επιστημονική εξακρίβωση.
ότι εμείς οι άνθρωποι, είμαστε επί της γης τα μόνα πλάσματα, που κλαίνε.
Κι ένιωσα υπερήφανη, που μόνον η δική μας εσωστρέφεια διαθέτει,
τόσο εκδηλωτικούς συνανθρώπους αδένες.
Λέω, υπόθεση κάνω, αν ήμουνα δεντράκι με λεμονανθούς,κι έδενε ο ανθός μου σε λεμόνι,
κι ένας καυτός αέρας, διψασμένος για κάτι ζουμερό,στρίβοντας το λαρύγγι του κλαδιού
έκλεβε το λεμόνι, το έκοβε στη μέση, με της μικρής κλοπής το παιδικό, αθώο σουγιαδάκι,
το ζούλαγε με δύναμη να στάξουν οι χυμοί, στο στόμα της φρυγμένης, ορθάνοιχτης πνοής του,
και κατά λάθος απ'το ζούληγμα, σταγονιδίων τσούξιμο, αψάδα πεταγόταν στο μακρινό σου μάτι
όσο μακριά θέλεις, πετάγεται η ευχή
ίσως-υπόθεση κάνω
να την εισάκουγαν , οι δακρυγόνοι αδένες σου.